Şenel ERGİN
Bir insanın “korkunun”, özel olarak kendi korkusunun farkına /ayırdına varabilmesi.. korkusunun adını koyabilmesi..
doğrudan ve evvelemirde sadece varlığında ve yaşamında dürüst olmasına bağlıdır,
diyerek söze başlamak istiyorum.
Genelde dürüst olmak edimi dile getirildiğinde, öncelik..
nedense kişilerin başkalarına karşı “dürüst” olmaları edimine verilir..
Bu doğru değildir.
Çünkü “kişinin dürüstlük vasfı” , öncelikle kendine karşı dürüst olabilme bilinci ve becerisiyle birlikte var olabilir ve gelişebilir.
Kendisine karşı dürüst olamayan, kendisiyle dürüst bir yaşam bağlamı kuramayan kişi.. kendisinin dışında da kimseye karşı dürüst olamaz..
Çünkü o yalansız dolansız dürüst bir varoluşun farkına bile varamamıştır.